Naast dat blauwe bessen lekker zijn, zijn ze ook nog eens heel gezond. Zo zijn ze goed voor de botten, bevat het vitamine K en zitten ze vol ijzer. Daarnaast is de blauwe bes een mooie struik om te zien. Hieronder lees je alles over de blauwe bes.
Planten
De blauwe bes houdt van een zure grond. Voeg dus veel tuinturf toe aan het plekje waar jij de blauwe bes wil gaan planten. Daarnaast moet de grond vochtvasthoudend zijn, maar ook luchtig. De ideale plek voor de blauwe bes is in de halfschaduw en beschut tegen de wind. Je kunt de blauwe bes het beste planten van september tot november of van februari tot maart.
Verzorging
De blauwe bes vraagt in de volle grond een zuurgraad van 4,0 tot maximaal 5,5. Ook wil de bes graag in veel humus staan. De blauwe bes is naast de volle grond ook zeer geschikt voor in een pot. De pot moet echter minimaal een inhoud hebben van vijftig liter. Bovendien vraagt de blauwe bes regelmatig wat water van je, en het liefst ontkalkt kraanwater of regenwater. Ook mag hij elk jaar mest krijgen.
De blauwe bes is een winterharde heester die zijn bladeren zal laten vallen. Als de plant in een pot staat, zijn ze wel iets gevoeliger voor de winter. Verplaats daarom de bes die in een pot staat naar een beschut plekje, waar hij beschermd is tegen storm, hagel en vorst.
Oogsten
Wanneer je de blauwe bes moet oogsten, hangt af van het ras. Vroege rassen kunnen namelijk in juli al geoogst worden. De latere rassen hebben meestal pas rijpe vruchten rond september of oktober. Je kunt rijpe bessen herkennen aan de donkerblauwe kleur met en waslaag. Ze zijn dik en gezwollen en voelen zacht aan. Het is overigens wel belangrijk om de struik te beschermen tegen vogels. Deze vinden blauwe bessen namelijk ook erg lekker. Je kunt bijvoorbeeld een net over jouw struik hangen, maar zorg ervoor dat de vogels hier niet in verstrikt kunnen raken.
Vermeerderen
Je kunt de blauwe bes vermeerderen door middel van stekken, afleggen of marcotteren. Afleggen houdt in dat je een tak van de plant naar beneden buigt. Deze moet de grond raken en hij zal vanzelf wortels gaan schieten. Marcotteren lijkt op afleggen, maar in plaats van de tak naar de grond te buigen wordt er vochtig veenmos of vochtige watten om de tak heen gewikkeld. Op die manier kunnen ook wortels gevormd worden. Ook kun je ‘m stekken door een tak af te snijden en deze in de grond te zetten.
